Boşver

Rüzgar geceli çok oldu
Telaşsız beklemelerde bu gün.
Ertelemede hayatı yarına
Beklemelerde…

Özlem, gün doğumuna sarılmak ölesiye…

Nerede başlamıştı dün
Nerede biter bu gün.

Beklemek yanıbaşında hayatı
Geçip giderken
Beklemelere sarıp üstünü,
Üşüyüp uyandığında
Boşver yalnızlığa.

Zordur ertelemeler…

Amalara karmışsa tüm sevişlerin,
Yarına ne kalır dünden taşınan.

Boşver…

Beklemeleri sarıp üstüne
Üşüyüp uyandığında yarına,
Gün ışığına

Boşver…

Bak çığlık çığlığa doğmada bebe gün...

Haydi şimdi ses ver
Ne kalırdı soru eklerinden.
Uyanmada yeni bir zamana beden
Derin uykularından.
Yıl boyu çekip gitmelerde
Uyku tadında uzanışlardan
Ne kalır sorulardan
Ne önemlidir ki
Ölüşlerden dirilmişken
Nedir hayatına takılı kalan soru…

Ne mi,
Niçin mi,
Nasıl mı,

Kim mi?

Boşver…

Ölüşlerden dirilirken uyku sersemi aynadaki siluetin
Sorar kendine sorularını, sana çarpar
lavaboya düşüp suyla temizlenir akıp gider
Ne, niçin, nasıl, kim

Boşver…
Gün kapının ardında beklemede…