giderken
>> 17 Ekim 2008 Cuma
Yağmur yağdı bu sabah şehre
Yollar varamadı.
Hani güleç yüzlü bir gazeteci vardı
Beylerbeyi çıkışında.
Simitle su satıyor artık.
Her şey değişiyor…
Gülen yüzü niye değişmemiş?
Ayıp olur diye
2 ay önce
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
6 yorum:
şiir çok güzel bana evi aileyi, içsel mutluluğu hatırlattı.
huzuru. fotoğraf da öyle. simge. gülümsemenin anahtarı.ama nereyi açar ne zaman açar onu bilmiyorum.
eski ya biraz. unutulmuş, belki ihmal edilmiş.o adamın anahtarı nasıldı acaba ve neyin, nerenin kapısını açıyordu. Sağol kaptan. dizelerine sağlık
Anahtarlar, aslında en önemli hazinelerimiz. Gülümsemeleri acıyorken somurtmaları kitliyor. İşte bunu anlamak zaman alıyor ve artık o kapılar kalmıyor. Çok geç olmadan bakmak lazım.
bari o değişmesin. o kalsın yüzümüzde olmaz mı...
olsun bari...
Ben direkt Türkiye'yi yorumladım bu kısacık şiirde... İşsizliğin geldiği nokta gibi geldi bana. Artı hala gülebilmesi, hayatın şakalarına karşılık dimdik ayakta durabilmesinden kaynaklanıyor. Anlam dolu bir şiir, eline sağlık.
Yorumunuza yanıtım Diyarbakır mahkemesince engellendiği için geç oldu. Sağolun okuduğunuz için.
Yorum Gönder