BİLİNMEYEN
>> 29 Kasım 2008 Cumartesi
Başladığım yere geri döndüm az önce. Öznesi olduğun cümleleri doldurup da bavula, hiç gelmemiş bir treni yolcu ettim yüreğimden. Çekildim içimin en kuytu yerine şimdi, yanı başımda yalnızlığım. Senden sonra kalan sessizliği dinliyorum.
Ben içimin sol tarafında oturuyorum. Sağ yanım boşlukta…
Sen benim sol yanımdasın. Adın yoklukta…
Soruyorum şimdi sana en çok hangi yanda acır canın
Giden de mi, kalan da mı…
Hangi tarafta kalır en çok adın
Soran da mı, susan da mı…
Peki hangisinde daha çok varsın
Yürekte mi, akılda mı
Giden gider.
Sen hep geride kalan mısın
Yoksa koca bir yalan mı
Aşk…
Adın bende
İzin yüreğimde saklı
Yokluyorum da şimdi aklımın takvimini
Senden yana hep devrik cümleler kalmış belleğimde
Sözlüklerde bile bir karşılığın var oysa
Bir tek onun dilinde olmadı
Bir tek onun yüreğinde yok
4 yorum:
Böylesi yoklukda yapılacak tek şey var. Hataymış deyip yürüyüp gitmek. Sanmaki yanlar dolmaz, dolar. Giden kalan adı her ne ise, üstü kapatılıp bir kutuya yerleştirilir, üstüne "onla anılar" yazılıp kaldırılır. Bir bahar temizliğinde çöpe atılana dek.
E bu hale geldi artık ilişkiler. İdare oluna.
Sağolasın kız sayfayı renklendirdin gene...
vallaha aynen öyle :))
sağ sol anlamam bir daha böyle sevebileceğim birini görürsem direk kucagına oturup bak buradayım diyecem :)))
@efsa: bak o da bir çözüm valla :))
Yorum Gönder