Korkmayın açık denizlerde sizi batıracak dalga yoktur. Sığ sulardır hep bir tekneyi alaşağı eden. Kaybolmaktır en kötüsü denizlerde, fenerlere güvenin. Buyrun deyin lafınızı, lafla yürüsün peynir gemileri bu kez.





geri kalan

>> 24 Ocak 2009 Cumartesi


“(Ne çokdu oysa, ne çok.) Sanmışmıydım çokluğu, yoksa çok muydu gerçekten. Ne gereksiz bir soru...Geri kalan zamanlarda ne yazabilirsem şiir niyetine.”

Niyetim olsun...
Sen, kimsin gözlerinden hayat akan.

Bilemediğim, bilmeye korktuğum.

Bilemedim ben.
Bilmeyi erteledim.

Belki sevişirim senle gün doğuşunda
Belki sarılırım gün sonu yorgunu.

Belki sen beni aldatırsın
Belki ben seni

Bilemedim ben


Belki tutarım elini gözümü son kez yumarken.


Olsun varsın


İşte bak durdum sana, çıkmazım artık
Bilmelerin tümünü bilemedim ki ben.

3 yorum:

Yeşim Özdemir 24 Ocak 2009 11:07  

"Keşke daha önce bilebilseydim!" diye yakındığımız da oluyor ya da o kadar çok yanımızda olmasını istiyoruz ki bazı şeyleri bilmek istemeyebiliyoruz. Offf be Engin ben de bilemedim şimdi:)

beenmaya 24 Ocak 2009 18:00  

bilsek belki de biter pek çok şey o nedenle bilmeden ama hep bilmek isteyerek geçip gitmeli mi işte bende bunu bilemedim...

Denizlerde 3 Şubat 2009 01:50  

Gayet basit arkadaşlar, ne istediğini ve kimden istediğini bileceksin. Sağolun göz attınız.

diplerde

*Hayatın seni savurduğu yer, senin savrulmak istediğin yer olmayabilir. Dur ve bak; "buraya nasıl geldim"

*dünya batıyor iyi tutun, güneşle tek başına bırakacak seni.(haiku)


İzleyiciler

  © Blogger template Romantico by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP