kayıtsızlık
>> 21 Ekim 2009 Çarşamba
Hep bir arada kalmışlığımız var. Hep bir o yan, ama ile başlayan da öteki yan…
Doğrusu ne ki
Ve de doğru ne
Bilemedim…
Kal diyemediğine git demeyi bile beceremezken.
Arada kalmışlıklarımızla açılımlarımız, acılarımızla biriktirdiğimiz kabullenmeye çalışmalarımız.
Kan ile börünmüş zamanlarımız…
Hükümsüz kabul edebilir miyiz ki,
Ve hani o zaman…
Merhem olabilir mi ki?
Bilemedim…
Bilmemeyi seçmişlere katıldı kabullenişim.
Hükümsüz
Yükümsüz
Ben oldum
Yalnız.
2 yorum:
bilmek de yalnızlığı getiriyor çoğu zaman bilememekte tuhaf...
yanlızk kadar acı nedir ki?
Yorum Gönder